Ovaj članak ili neki od njegovih odlomaka nije dovoljno potkrijepljen izvorima (literatura, veb-sajtovi ili drugi izvori). |
Ornament (lat. ornamentum ukras) je osnovni element ukrašavanja u likovnim umjetnostima, arhitekturi i primijenjenim umjetnostima. Može biti klesan, rezan ili slikan. U svojoj primjeni podvrgnut je principima stilizacije i nizanja, ne služi ni narativnoj niti ilustrativnoj svrsi. Ljepota ornamenta se sastoji u ritmičnom nizanju motiva. Razvijen je u svim razdobljima.
Termin ornamentika obilježava sistem ornamenata koji su tipični za određenu etničku cijelinu, kulturni krug, stil ili vremensko razdoblje.
Formalno se ornamenti mogu grupisati u tri grupe: biljni (Egipat lotos i palma; u grčko-rimskoj umjetnosti akant), životinjski (figure životinja koje prelaze u isprepletene trake, npr. kod germanskih plemena sjeverne Evrope) i geometrijski (motivi na neolitskoj keramici; u antici meandar).
Uloga ornamenta je čisto estetska i ne utiče stvarno na strukturu samog predmeta. Upravo zbog toga moderna umjetnost odbacuje upotrebu ornamenta. "Nova stvarnost" odbacila je svaki ornament smatrajući ga izrazom neukusa. Njoj je Otto Wagner suprostavio tzv. funkcionalnu ornametiku.
Jasne razlike ornamenata možemo prepoznati u slijedećim umjetnostima: